Krzywa akademicka24.09.2013 Krzywa akademicka – ang. Academy curve, Normal curve, N-curve – znormalizowana korekcja wprowadzana na monofoniczny dźwięk odtwarzany z taśmy optycznej podczas projekcji filmowej. Ustanowiona w 1938r. przez Academy of Motion Picture Arts and Sciences, we współpracy z Johnem Kennethem Hilliardem oraz Harrym Kimballem w celu normalizacji brzmienia dźwięku filmowego oraz redukcji zakłóceń wynikających z odczytu zapisu optycznego. Wprowadzała filtr górnoprzepustowy od 100 Hz o nachyleniu zbocza 6 dB na oktawę (-7 dB dla 40 Hz), oraz dolnoprzepustowy od 1,6 kHz dający -10 dB dla 5 kHz i -18 dB dla 8 kHz. Po wprowadzeniu systemu redukcji szumów Dolby-A do dźwięku optycznego krzywa akademicka została w 1977r. zastąpiona prze tzw. X-curve o mniej drastycznej charakterystyce – odcięcie od 100 Hz 3 dB na oktawę i od 2 kHz z tym samym nachyleniem (-9 dB dla 8 kHz). Późniejsza ewolucja krzywej akademickiej wprowadziła m.in. uzależnienie kształtu krzywej od pomieszczenia, w którym następuje projekcja. Krzywa akademicka jest stosowana do dzisiaj na wszystkich ścieżkach analogowego dźwięku odtwarzanego z taśmy optycznej.
|
LogowanieTOP AKTUALNOŚCI
|